Juliusz Kossak (1824 - 1899) urodził się w Nowym Wiśniczu lecz dzieciństwo i młodość spędził we Lwowie. Tamże ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim. W 1851 roku wyjeżdża na płótora roku do Petersburga, gdzie artysta ma okazję poznać dzieła malarstwa zgromadzone w rosyjskich kolekcjach. W 1852 roku przyjeżdża do Warszawy, gdzie wchodzi w krąg malarzy, takich jak Wojciech Gerson, Henryk Pillati, Józef Szermentowski, Franciszek Kostrzewski. Znajomość z tym ostatnim przerodziła się w długą przyjaźń.
  W 1855 roku Juliusz Kossak poślubił Zofię Gałczeńską, a następnie para wyjechała do Paryża. W Paryżu przez jakiś czas uczył się Kossak w pracowni słynnego batalisty Horacego Verneta. Okres paryski to jednocześnie dalsze znajomości, w tym z Henrykiem Rodakowskim. We Francji pRzeźbywali przez pięć lat, po czym wrócili do kraju i zamieszkali w Warszawie. Po rocznym pobycie w Warszawie Juliusz wraz z żoną i trzema synami i dwoma córkami przeprowadzili się do Krakowa, gdzie zakupili dworek zwany Kossakówką. Ów dworek stał się miejscem spotkań wybitnych przedstawicieli Krakowa. W tym dworku Juliusz Kossak pRzeźbywał aż do końca życia.
  Swoje pasje malarskie realizował malując głównie sceny batalistyczne, o treści historycznej a także liczne portrety. W Sukiennicach wystawiony jest jeden obraz malarza "Patrol" (inna nazwa "Rekonesans w Hiszpanii"). Obraz ukazuje ułanów Legii Nadwiślańskiej pytających przechodzącego górala o drogę. Tematem obrazu jest epizod wojny francusko-hiszpańskiej w którym Polacy, walcząc u boku Napoleona, wystąpili tym samym przeciwko Hiszpanom walczącym o swą niepodległość. W tle ukazane są góry otaczające Madryt.
  Obraz jest jednym z ostatnich nabytków Galerii, zakupiony został w 2007 r. Mimo wystawienia w Sukiennicach tylko jednego obrazu, Muzeum Narodowe w Krakowie jest posiadaczem kilkunastu dzieł Juliusza Kossaka. Są to głównie obrazy malowane w technice akwarelowej. Obok Krakowa, największą liczbę obrazów tego autora można zobaczyć w warszawskim Muzeum Narodowym.

Literatura:

• Zygmunt Bielecki, Juliusz Kossak, Wrocław 1971