Adam Chmielowski (1845 - 1916) znany jako św. Brat Albert. Człowiek wszechstronny, studiował w Instytucie Politechnicznym i Rolniczo-Leśnym w Puławach, w Gandawie rozpoczął studia politechniczne, w Monachium na Akademii Sztuk Pięknych.
  Adam Chmielowski brał udział w powstaniu styczniowym, po którym wyemigrował do Paryża w obawia przed represją. Po ogłoszeniu amnestii wrócił do Warszawy, lecz wkrótce przeniósł się do Krakowa, gdzie znany jest ze swojej działalności filantropijnej i pomocy bezdomnym.
  Spuścizna Chmielowskiego to blisko sto prac, głównie obrazów olejnych. W Sukiennicach prezentowane są: Zawale, Cmentarz Włoski o zmroku, Szara godzina.

  W Krakowie można podziwiać jego prace w Domu Braci Albertynów przy ul. Krakowskiej - tam zorganizowane zostało małe muzeum poświęcone tej wielkiej postaci. W Sanktuarium Ecce Homo przechowywane jest największe dzieło artysty, obraz Chrystusa Frasobliwego zatytuowany 'Ecce Homo'. Artysta po namalowaniu tegoż obrazu doznał przemiany duchowej, wstąpił na krótko do Zakonu Ojców Jezuitów, później odnalazł się z regule św Franciszka z Asyżu. W 1887 roku przyjął habit franciszkański w kościele Ojców Kapucynów w Krakowie a rok później założył Zgromadzenie Braci Albertynów oraz Sióstr Albertynek w 1891 roku. Do końca życia pomagał ubogim, prowadząc przytułki dla bezdomnych i biednych. Zmarł w opinii świętości 25 grudnia 1916 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
  Adam Chmielowski został beatyfikowany 22 czerwca 1983 roku przez Jana Pawła II na krakowskich Błoniach, kanonizowany przez tegoż papieża 12 listopada 1989 roku w Rzymie.