W jednej z ostatnich sal Muzeum Czartoryskich poświęcono odrobinę uwagi Fryderykowi Chopinowi i jego uczennicy Marcelinie Czartoryskiej. Nie jest to przypadek. W 1840 roku Marcelina wyszła za mąż za Aleksandra Romualda Czartoryskiego, wnuczka Izabeli Czartoryskiej.

  Podobnie jak wielu przedstawicieli polskiej inteligencji, Marcelina Czartoryska wyemigrowała do Francji po powstaniu styczniowym. W Paryżu spotkała Fryderyka Chopina, który to widząc w niej wielki talent zaczął ją uczyć gry na fortepianie.

  W 1867 osiedliła się w Krakowie a wkrótce zakupiła ze swoim mężem kamienice przy ul. Sławkowskiej 5 (dziś budynek Grand Hotelu). W tej kamienicy wielokrotnie dawała koncerty, sala przyozdobiona była obrazami Marceliny (autorstwa Jana Matejki) oraz męża Aleksandra (Henryka Rodakowskiego). Jej działalność nie ograniczała się jedynie do dawania koncertów, dążyła do utworzenia Konserwatorium Muzycznego będącego podwaliną pod dzisiejszą Akademię Muzyczną im. Krzysztofa Pendereckiego.

  Jej bogate życie kulturalne przerwała śmierć. Odeszła w 1894 i została pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.