Błogosławiona Salomea Piastówna córka Grzymisławy, siostra Bolesława Wstydliwego, jej młodzieńcze życie upłynęło na Haliczu. W wieku dziecięcym wydana została za księcia halickiego Kolomana. W międzyczasie książę Koloman został koronowany i tym samym Salomea została królową. Podczas najazdu Tatarów w 1241 roku król Koloman został zabity, królowa Salomea zaś zrezygnowała z korony, przyjechała do Polski i w Zawichościu otworzyła pierwszy klasztor klarysek. Wkrótce przeniosła się do miejscowości Skała i tutaj spędziła resztę życia.
  Śmierć Salomei nastąpiła w 1269 roku, ciało zmarłej w opinii świętości Salomei przeniesiono do kościoła franciszkanów w Krakowie.
  Blisko czterdzieści lat później Władysław Łokietek przeniósł siostry klaryski z niebezpiecznej Skały do Krakowa, otrzymały one w posiadanie kościół św. Andrzeja. Siostry klaryski zajmują tą świątynie po dzień dzisiejszy.
  Zważywszy na świadome porzucenie władzy Salomea przedstawiana jest najczęściej jako mniszka w czarnym habicie wypuszczająca koronę z rąk. Błogosławionej towarzyszą lilia - symbol niewinności. Takie przedstawienia zobaczyć możemy na witrażu w prezbiterium kościoła franciszkanów oraz na dziedzińcu klasztoru. Z wizerunkiem świętej spotkamy się oglądając w tymże kościele obraz pędzla Władysława Rossowskiego ukazujący zaproszenie franciszkanów do Krakowa. Błogosławiona Salomea ukazana jest także na nalowidle na sklepieniu kościoła klarysek.