Błogosławiona Bronisława Odrowążówna - (ur. ok 1200 r. w Kamieniu Śląskim - zm. 1259) była córką Stanisława Odrowąża i Anny z Gryfitów (Jaksów). Pochodzenie szlacheckie, zwłaszcza po matce zadecydowało o jej wstąpieniu do klasztoru norbertanek, jej pradziad, tj. Jaxa Gryfita ufundował klasztor a ponadto kościół i klasztor bożogrobców w Miechowie.
  Do klasztoru na Zwierzyńcu przybyła w młodym wieku mając 16 lat. Jej życie, nie najbarwniejsze, upłynęło w zaciszu klasztoru, gdzie spędziła 40 lat, to jest do śmierci. Chociaż trudno byłoby jej życie nazwać barwnym, wokół niej wyrosło szereg podań i legend.
Jedno z podań wiąże Bronisławę z Tatarami, którzy w 1241 roku napadli na Kraków, splądrowali klasztor. Panny Zwierzynieckie ukryły się w pobliskim lesie, gdzie zamienione zostały w kamienie. Od tamtego czasu ten przeuroczy zakątek zwie się Panieńskie Skały.
  Inna z legend mówi, że miała nadprzyrodzone wizje, pewnego razu, a było to 15 sierpnia, siostra miała wizję w której zobaczyła św. Jacka wkraczającego do chwały niebieskiej. Natychmiast opuściła swój klasztor i udała się do dominikanów pożegnać kuzyna.
  Jeszcze jedna z legend wiąże Bronisławę z pobliskim wzgórzem Sikornik, tam, gdzie dzisiaj jest Kopiec Kościuszki. Miejsce to było jej ulubionym punktem odosobnienia i kontemplacji. Tam miała doznawać wizji i rozmawiać z Chrystusem. Na tym miejscu, u podstawy kopca jest dziś kaplica bł Bronisławy.
Bronisława Odrowążówna stała się błogosławioną Kościoła rzymskokatolickiego 23 sierpnia 1839 roku, beatyfikowana przez papierza Grzegorza XVI.