Na dźwięk tego imienia większość Polaków skojarzy Wincentego Kadłubka jako kronikarza opisującego dzieje Polski. Tak, to jemu zawdzięczamy większość legend, tak chętnie opowiadanych dziś przez przewodników. Dużo mniej osób wie natomiast, że Wincenty Kadłubek jest błogosławionym kościoła Rzymskokatolickiego.
O jego życiu wiadomo niewiele, mało jest bowiem źródeł pisanych, gdzie pojawia się jego imię. Urodził się około 1150 roku na ziemi świętokrzyskiej (dziś woj. kieleckie). Wykształcenie zdobył na południu Europy (Włochy, Francja?), po czym pracował przy szkole katedralnej w Krakowie zostając kapelanek Kazimierza Sprawiedliwego i Leszka Białego. Zajmował ważne stanowiska prepozyta kapituły sandomierskiej, a później, w 1208 roku biskupa Krakowa. Po około 10 latach sprawowania urzędu biskupa Krakowa zrezygnował z urzędu i przeniósł się do klasztoru cystersów w Jędrzejowie. Tam zmarł 8 marca 1223 roku. W 1764 został beatyfikowany w Rzymie przez Klemensa XIII.
Jego relikwie znajdują się w klasztorzy cystersów w Jędrzejowie, relikwie posiada także Katedra Krakowska, umieszczone sa one w Kaplicy biskupa Tomickiego. Dziś uważany jest za patrona Ziemi Sandomierskiej, Jedrzejowskiej oraz diecezji kieleckiej.
Miejsca w Krakowie związane z bł. Wincentym Kadłubkiem:
• Katedra Wawelska, Kaplica bp. Tomickiego
• Kościół p.w. Matki Boskiej Częstochowskiej i Wincentego Kadłubka
• Kaplica bł. Wincentego Kadłubka przylegająca do kościoła św. Wojciecha na Rynku Głównym