Albatros Flugzeugwerke GmbH powstała w 1909 roku w Berlinie. Firma specjalizowała się w produkcji samolotów szkoleniowych i myśliwskich. Jednym z głównych konstruktorów był Ernst Heinkel. Przez okres działalności zakłady wyprodukowały ponad 10 tysięcy egzemplarzy samolotów podzielonych na modele A, B, C, D, w zależności od przeznaczenia, wyposażenia, typu i mocy silnika. Samoloty te podczas pierwszej wojny światowej znalazły się na wyposażeniu armii Niemiec i Austro-Węgier. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę służyły w polskiej armii jako samoloty szkoleniowe oraz w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Niewielką ich ilość zakupiła armia szwedzka.

  Egzemplarz prezentowany na ekspozycji jest jednym z licznej grupy Albatrosów. Wyprodukowany został w 1919 roku w filii Albatrosa Luftfahrzeug-Gesellschaft GmbH (LFG) jako samolot przeznaczony głównie do celów szkoleniowych. Posiada 6-cylindrowy, rzędowy silnik Mercedesa o mocy 160 KM (118 kW). Samolot rozwija prędkość do 120 km/h, zasięg to ok. 450-500 km. Konstrukcja jest całkowicie drewniana, jedynie w przedniej części przy silniku wzmocniona blachą aluminiową. Skrzydła pokryte płótnem.