Włodzimierz Tetmajer (31 grudnia 1861 Ludźmierz - 26 grudnia 1923 Kraków). Trudno o artystę bardziej kojarzącego się z epoką Młodej Polski co Włodzimierz Tetmajer. W 1890 roku ożenił sie z panna chłopskiego pochodzenia, wywołując tym samym falę plotek, jaka szybko rozeszła się po Krakowie.
  Artysta urodził się w Ludźmierzu ostatniego dnia grudnia 1861 roku (stąd często podawany 1862 jako rok narodzin). Matka, Leonia z Korbickich zmarła kilka dni po porodzie, ojciec, Adolf wszedł w drugi związek małżeński z Julią Grabską (z tegoż związku narodził się Kazimierz Przerwa Tetmajer). Mały Włodzimierz wychowywany był przez swoją ciotkę z pobliskiej Harklowej.
  Związki z Krakowem sięgają czasów szkolnych, w 1881 roku Włodzimierz zakończył naukę w Gimnazjum św. Anny w Krakowie. Jednocześnie z obowiązkiem szkolnym młody Włodzimierz pobierał lekcje rysunku u prof. Józefa Siedleckiego. W 1883 roku rozpoczął studia na Wydziale Filologii Klasycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Szkole Sztuk Pięknych. Trzy lata później artysta poszedł śladem wielu artystów polskich i wyjechał do Monachium. Podczas trzyletniego pobytu w stolicy Bawarii artysta zawarł szereg przyjaźni, w tym z Aleksandrem Gierymskim.
  W 1889 Tetmajer wrócił do Krakowa, gdzie wstąpił na oddział kompozycyjny kierowany przez Jana Matejkę.
  W sierpniu 1890 roku Włodzimierz zawarł związek małżeński z Anna Mikołajczykówną z podkrakowskich Bronowic. Małżeństwo z chłopką wywołało falę podobnych związków, w tym Jadwigi Mikołajczykównej i Lucjana Rydla opisane przez Wyspiańskiego w dramacie 'Wesele'.
  Wielkim wydarzeniem w życiu artysty stało się wygranie konkursu na polichromię do Kaplicy Świętej Trójcy w Katedrze na Wawelu. Dzieło, które ukończył w 1902 roku przyniosło mu rozgłos i przyczyniło się do finansowej poprawy życia państwa Tetmajerów. Ten pierwszy wielki sukces zaowocował kolejnymi zleceniami. Tetmajer został zatrudniony m. in. do malowania polichromii w Kalwarii Zebrzydowskiej, Modlnicy, Wieliczce.
  Obok działalności na polu sztuki, Tetmajer zajmował się polityką - w 1911 roku został wybrany do parlamentu wiedeńskiego. Stanowisko to pełnił do I wojny światowej. Po wojnie i odzyskaniu przez Polskę niepodległości artysta wrócił do pracy twórczej. Dalszą karierę artysty przerwała śmierć - artysta zmarł na udar serca 26 grudnia 1923 roku w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu na Pasterniku.

  Literatura:

  • Magdalena Czapska-Michalik, Tetmajer, Warszawa 2007