Vlastimil Hofmann (27 kwietnia 1881 Karlin, Czechy - 1970 Szklarska Poręba) - syn czeskiego kupca Ferdynanda Hofmanna i Polki Teofili Muzyk. Gdy przyszły artysta ma osiem lat rodzina Hofmannów przenosi się do Krakowa, tutaj, w sumiennicach Ferdynand otwiera sklep z półszlachetnymi kamieniami. Młody Vlastimil uczy się w szkole św. Barbary, a następnie w gimnazjum im. Jana Sobieskiego. Gimnazjum jednak nie kończy, ojciec malarza, Ferdynand, poznaje Mariana Gorzkowskiego, sekretarza Jana Matejki, pokazuje mu rysunki syna, Gorzkowski, zauroczony, proponuje Vlastimilowi zaoczną naukę rysunku w Szkole Sztuk Pięknych. W 1896 roku Vlastimil zdaje egzaminy na Akademię Sztuk Pięknych (Szkoła w 1895 uzyskuje status Akademii), zostaje warunkowo przyjęty, nadrabiając zaocznie maturę i trafia do pracowni Floriana Cynka i Alfreda Dauna. W Akademii artysta poznaje Jacka Malczewskiego. Z Malczewskim, mimo różnicy wieku łączyc go będą nie tylko zawodowe ale i przyjacielskie stosunki.
  Wkrótce wybucha I wojna światowa. Artysta opuszcza Kraków i jedzie do Wysoczan niedaleko Pragi. W następnym roku zgłasza sie do wojska. w walkach nie uczestniczy, podczas ćwiczeń spada z konia, po czterech miesiącach rekonwalescencji uznany zostaje za niezdolnego do walki. W 1917 roku Vlastimil Hofmann wraca do Krakowa. W podróży towarzyszy mu żona kuzyna - Adela. Między Adelą a Hofmanem rodzi się przyjaźń, wyjeżdżają wspólnie do Paryża, wynajmuja mieszkanie i w 1919 biorą ślub. Małżeństwo okaże się trwałe i szczęśliwe.
  Na okres II wojny światowej małżeństwo Hofmannów wyjechało z Polski. Ich droga wiodła przez Tarnopol, Wołyń, Moskwę i w 1941 trafiają do Tel-Awiwu i Jerozolimy. W 1946 roku Hofmanowie przyjmuja propozycję powrotu do Europy z emigrantami czeskimi i w czerwcu 1946 roku rodzina przybywa do Krakowa.
  Ze względu na trudną sytuację w Krakowie i brak pracy, Hofmannowie decydują się na wyjazd do Szklarskiej Poręby, zamieszkują tam drewniany domek, który nazywa Hofmannów ą Wlastimilówką. Okres powojenny był dla państwa Hofmannów czasem realizacji sławy. W 1948 Związek Artystów Plastyków we Wrocławiu zorganizował wystawę z okazji 45 lecia pracy artystycznej. Podobna obdyła się w Szklarskiej porębie w 1952 roku. W 1961 Hofmannowie odznaczeni zostali Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Obrazy Hofmanna prezentowane były w Warszawie, Krakowie, Jeleniej Górze, Wrocławiu.
  W 1970 roku artysta umiera w swoim rodzinnym domu w Szklarskiej porębie. Przeżył on blisko 90 lat. został pochowany na tamtejszym cmentarzu.

  Literatura:

• Magdalena Czapska-Michalik, Hofmann, Warszawa 2007