Tadeusz Stryjeński (1849 Carouge k. Genewy - 1943 Krakow) - pierwsze lata życia spędził w Szwajcarii, tam tez studiował na politechnice w Zurychu. Naukę swoją kontynuował w Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu. W roku 1874 wyjechał na trzy lata do Peru, gdzie pracował jako architekt rządowy. Po pobycie w Ameryce Południowej przyjechał do Krakowa i w 1879 otworzył własna firmę projektową.

Największą liczbę dzieł Stryjeńskiego można zobaczyć w Krakowie. Do tychże należą:

 • Dom 'Pod Stańczykiem' - ul. Stefana Batorego - dom własny

 • Pałac Straszewskich - ul. Straszewskiego 1

 • Pałac Włodkowiczów - ul. Lubicz 4

  Pałac Mostowskich zw. 'Pod Bałwanami' - róg ulic Łobzowskiej i Asnyka (1882)

 • Pałac Popielów - ul. Basztowa 3 (1887-88), nadbudowa trzeciego piętra w 1912 r., nadbudowa czwartego piętra w 1957 r.

 • Pałac Pusłowskich - ul. Westerplatte 11 (1886) (wspólnie z → Władysławem Ekielskim)

 • Pałacyk 'Mały Wawel' Floriana Straszewskiego (1886) (wspólnie z Władysławem Ekielskim)

 • Przytułek dla ubogich chłopców fundacji Aleksandra Lubomirskiego (dzis Uniwersytet Ekonomiczny) - ul. Rakowicka 27 (z Władysławem Ekielskim)

 • Gmach Poczty Głównej - ul. Westerplatte 20 (z Karolem Knausem)

 • Dom 'Pod Globusem' - ul. Długa 1 (z Franciszkiem Mączyńskim)

 • Klasztor karmelitanek bosych - ul . Łobzowska 40


  Ponadto brał czynny udział przy renowacji licznych krakowskich obiektów, w tym:

 • Kościoła Mariackiego

 • Kościoła Świętego Krzyża

 • Willę Decjusza


  Literatura:

• • Zbigniew Beiersdorf, Rezydencje ziemiańskie Krakowa w drugiej połowie XIX wieku [w:] Pałace Miejskie Krakowa, red. Jan Małecki, Kraków 2003