Karol Kremer (1812 Kraków - 1860 Kraków) - życie tegoż architekta przypadło w dość burzliwym okresie dla Krakowa: powstanie listopadowe rozgrywające się tuż za granicami Krakowa oraz powstanie Krakowskie po którym doszło do upadku Wolnego Miasta Krakowa, dość silnie wpływały na życie miasta. Na tym tle dochodziło do sporów między austriackim zaborcą, chcącym scalić Galicję z Wiedniem a Polakami walczącymi o utrzymanie tożsamości. Do tegoż obrazu dodajmy stosunkowe ubóstwo Krakowa, wynikające z przeniesienia się centrów ekonomicznych poza Galicję i, jakby na przekór, pożar, który w 1850 roku strawił czwartą część miasta.
  W tej trudnej sytuacji dla Kremera los okazał się całkiem łaskawy. Po etapie kształcenia - matematyki na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz budownictwa w Monachium, Karol Kremer dostał posadę adiunkta w Urzędzie Budownictwa Wolnego Miasta Krakowa, z czasem osiągał kolejne szczeble kariery i w 1842 został dyrektorem tegoż Urzędu. Z racji zajmowanego stanowiska udzielał się czynnie głównie przy odnowie krakowskich zabytków, w tym restauracji Collegium Maius, renowacji Hejnalicy czy restauracji Barbakanu.
  Po pożarze Krakowa w 1850 roku decydował o odnowienie kościołów franciszkanów i dominikanów, dwóch świątyń, które najbardziej ucierpiały w wyniku kataklizmu.


Literatura:

•