Jan Sas Zubrzycki (1860 Tłuste na Podolu - 1935 Lwów) - swoje najmłodsze lata spędził niedaleko Stanisławowa, gdzie skończył szkołę realną. W roku 1878 wstąpił na Wydział Architektury Politechniki Lwowskiej. Zauważony przez prof. Juliana Zacharewicza kontynuował pracę na Politechnice jako asystent profesora. W 1886 przeniósł się do Krakowa, gdzie obiął stanowisko w Urzędzie Budownictwa Miejskiego. Pracując w Krakowie nie przerywa kontaktów ze środowiskiem lwowskim, w 1895 pisze pracę habilitacyjną zatytułowaną 'Rozwój gotycyzmu w Polsce pod względem konstrukcyjnym i estetycznym'. W Krakowie udziela się czynnie pisząc artykuły do czasopisma 'Architekt'.
  Zauważony przez środowisko krakowskie wnosi wkład na kształtowanie się miasta przełomu wieków, od 1902 roku nadzoruje remont wież Kościoła Mariackiego, od 1909 roku nadzoruje powstanie Pomnika Grunwaldzkiego na Placu Jana Matejki.
  W 1912 roku architekt przenosi się do Lwowa, gdzie obejmuje stanowisko profesora na Wydziale Architektury i Estetyki Politechniki Lwowskiej. We Lwowie Jana Sas Zubrzycki pozostaje do śmierci. Umiera 4 sierpnia 1935 roku i zostaje pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.

  Pobyt w Krakowie przez ponad dwie dekady zaowocował kilkunastoma projektami, z których najbardziej znane są:

 • 'Dom własny', ul. J. Słowackiego 7 (1896)

 • 'Kamienica przy ul. J. Słowackiego 9 (1899)

 • 'Pałac Włodków', ul. św. Filipa 25 (1898-1900)

 • Kościół redemptorystów w Podgórzu (dziś dzielnica Krakowa) (1907)

 • Kościół p.w. św. Józefa w Podgórzu (1909)

  Poza Krakowem budynki wykonane wg Jana Sas Zubrzyckiego zobaczyć można w kilkunastu miejscach w Małopolsce oraz na Podkarpaciu, w tym w Tarnowie, Niepołomicach, Bochni, Krośnie, Tarnobrzegu.


Literatura:

• Zbigniew Beiersdorf, Rezydencje ziemiańskie Krakowa w drugiej połowie XIX wieku [w:] Pałace Miejskie Krakowa, red. Jan Małecki, Kraków 2003