Wśród tysięcy eksponatów prezentowanych w Muzeum, warto pochylić się nad przedmiotami pochodzącymi z pogranicza Europy, Azji i Afryki. Jakim sposobem przedmioty z Bliskiego Wschodu trafiły do Polski? Wpływ na to miało kilka osób.

  W roku 1948 państwo Władysław i Violet Włoch zaapelowali do władz w Londynie o doposażenie polskich muzeów rozgrabionych podczas II wojny światowej. Apel ten, może nieco zaskakująco, został wysłuchany, tymże sposobem Muzeum Czartoryskich wzbogaciło się o cenne przedmioty z Bliskiego Wschodu, a pochodzące z wykopalisk Tel-el-Fara w Palestynie, prowadzonych przez Williama Matthew Flindersa Petriego w 1928-29, a także z Cypru.

  Kolejnym źródłem są przedmioty z Kartaginy zakupione przez konsula austriackiego Antoniego Grubissicha de Keresztur przekazane do Muzeum Narodowego w Krakowie w 1913 roku.

  Trzecim jest działalność Artura i Zofii Potockich mieszkających w Rzymie, którzy tak ozdabiali swój pałac w Krzeszowicach. Szczęśliwie, zanim Hans Frank zajął dobra Potockich, cenne zabytki zdążono wywieźć do Krakowa.

  Reasumując zabytków z tych miejsc nie jest dużo, dlatego mieszczą się one w gablotach w jednej części arsenału. Przedmiotów nie jest dużo, za to są one wszystkie najwyższej jakości. Przyjrzyjmy się kilku najciekawszym eksponatom.