Dyptyk królowej św. Jadwigi Andegaweńskiej to jeden z cenniejszych obiektów w sali Muzeum, poświęconej epoce Jagiellonów. Przedmiot ten wykonany został zapewne w którymś z państw niemieckich, atrybuowany jest jako pochodzący z Turyngii bądź Saksonii i datowany na drugą połowę XIV wieku. Ten niewielki obiekt mający rozmiary 16x23 cm przedstawia cztery sceny związane z działalnością Chrystusa: Wskrzeszenie Łazarza, Wjazd do Jerozolimy, Ukrzyżowanie i Złożenie do grobu. Badania wykazują, że zabytek był dodatkowo polichromowany.
  Do I połowy XIX wieku dyptyk przechowywany był w skarbcu Katedry Wawelskiej. Przed 1829 rokiem Kapituła Krakowska podarowała dyptyk prymasowi Janowi Pawłowi Woroniczowi. W tym samym roku prymas Woronicz umiera, a obiekt pozostał w Warszawie. Po 1856 był już własnością architekta Bolesława Podczaszyńskiego, a ten z kolei sprzedał dyptyk Włodzimierzowi Czartoryskiemu w 1874 roku. Jako własność rodu Czartoryskich przetrwał do czasów współczesnych i jest prezentowany w krakowskim Muzeum.


  Literatura:

Muzeum Czartoryskich. Historia i Zbiory, Kraków 1998, s. 133