W latach 1355 - 1365 sumptem Mikołaja Wierzynka budowane było prezbiterium Kościoła Mariackiego. Wierzynek wydłużył kościół o trzy przęsła w kierunku wschodnim, kończąc je poligonalnie. Pod gzymsem dachu, jak i w przyłuczach okien wykonał szereg rzeźb, do dzisiaj będących zagadką dla historyków sztuki. W zamknięciu okna wschodniego umieścił Chrystusa w Nimbie Krzyżowym (zdjęcie po lewej). Od północnej strony ukazał sceny samookiełznania, lwa, potępienia, szatana i czyśćca (pierwszy rząd zdjęć), od południowej zaś strony sceny: małpa, św. Mikołaj, św. Krzysztof, św. Katarzyna Aleksandryjska i Matkę Boską (drugi rząd zdjęć .