poprzednia strona... Złe chwile dla Skałki, jak i samego Krakowa nadeszły w 1657 roku, kiedy to Szwedzi zdobyli miasto i doszczętnie ograbili. Ten los nie ominął również i Sanktuarium św. Stanisława. Zrujnowany kościół został odbudowany w stylu barokowym dopiero w 1730 roku. Projektantem odbudowanego kościoła był Antoni Müntzer, później prace kontynuował Antoni Solari. W wyniku odbudowy powstała jednolita stylowo świątynia. Zdobieniem wnętrza zajął się Wojciech Rojowski. W ołtarzu głównym umieszczono obraz Tadeusza Kuntze Konicza przedstawiający św. Michała Archanioła (patrona kościoła), obraz ufundowany przez Andrzeja Kostkę Załuskiego. Ołtarze boczne nawiązują do położenia kościoła jak i do samych paulinów i przedstawiają: św. Barbarę - patronkę górników i skalników, św. Pawła, św. Jana Nepomucena oraz św. Rodzinę. Po lewej stronie kościoła znajduje się obraz św. Stanisława a poniżej pień zroszony jego krwią. Przed obrazem wisi krzyż ofiarowany przez Jana Pawła II podczas pielgrzymki do Polski w 1979 roku. Tuż obok znajduje się popiersie Jana Długosza, tego, który sprowadził paulinów na krakowską Skałkę.
  Po prawej stronie umieszczono obraz Matki Boskiej Częstochowskiej a obok popiersia Augustyna Kordeckiego (proj. Tola Certowiczówna) oraz Jana Pawła II (proj. Adam Wojnar) z informacją o pobycie Ojca Świętego 8 czerwca 1979 roku.
   Zbliżał się rok 1880 i czterechsetna rocznica śmierci Jana Długosza. Wówczas to Józef Łepkowski zaproponował, aby świątynia stała się nekropolią wielkich Polaków. Tak powstała Krypta Zasłużonych, w której do obecnych czasów pochowano trzynastu znakomitych artystów.
   Corocznie w pierwszą niedzielę po 8 maja odbywa się na Skałkę tradycyjna procesja, w pochodzie uczestniczą biskupi z Polski i krajów ościennych, członkowie bractw, przedstawiciele krakowskich uczelni, cechów, mieszkańcy Krakowa i okolic. W takich procesjach wielokrotnie brał udział Karol Wojtyła. Już jako Ojciec Święty, chciał on wziąć udział w takiej procesji. Istotnie, w 900-letnią rocznicę śmierci, czyli w 1979 roku Jan Paweł II przybywa na Skałkę i modli się przed relikwiami św. Stanisława. Przybywa jednak nie 8 maja, a miesiąc później. Być może ówczesne władze obawiały się tej wizyty podczas tradycyjnej procesji. Na pamiątkę odbytej wizyty, przed kościołem stoi pomnik Jana Pawła II, w kościele zaś popiersie Ojca Świętego.
  W ikonografii św. Stanisław ukazywany jest jako biskup z pastorałem. U boku świętego stoi bądź klęczy maleńka postać, z reguły nie przekraczająca wysokości pasa świętego. To rycerz Piotrowin, który według legendy sprzedał na rzecz biskupstwa swoje ziemie. Zbiegiem okoliczności Piotrowin wkrótce umiera, a jego rodzina, nie chcąc się pogodzić z utratą ziemi, stanowczo zaprzecza. Biskup Stanisław, jeszcze za życia wykazywał szczególną moc – potrafił wskrzeszać. Stanął więc nad grobem rycerza, pomodlił się i wówczas Piotrowin wstaje i zaświadcza o sprzedaży ziemi. Na tę pamiątkę, święty Stanisław ukazywany jest u boku maleńkiej postaci (rzadziej kościotrupa) stojącej za plecami świętego.
  Wpływ postaci św. Stanisława jak i samej 'Skałki' na sztukę Krakowa i Małopolski jest ogromny. W wielu punktach miasta można znaleźć nawiązania do wydarzeń z 1079 roku. Wśród najbardziej znaczących można wymienić:

Katedra Wawelska - wizerunki św. Stanisława na fasadzie zachodniej, płycie nagrobnej kardynała Fryderyka Jagiellończyka, polichromii w Kaplicy Trójcy Świętej, ołtarzu w Kaplicy Czartoryskich

Kościół Mariacki - rzeźba w zwieńczeniu Ołtarza Mariackiego, ołtarz w nawie bocznej północnej

Pawilon Wyspiański 2000 - witraż proj. Stanisława Wyspiańskiego

Dom św. Stanisława - ul. Kanonicza 19

Collegium Novum Uniwersytetu Jagiellońskiego - wizerunek z tarczą na fasadzie budynku