Park Wiśniowy Sad - kolejne zielone miejsce na mapie Krakowa-Nowej Huty. Umiejscowiony pomiędzy osiedlami Kolorowym i Spółdzielczym długim pasem zaprasza do zabaw i spacerów. Mimo stosunkowo niewielkiego obszaru, jest to bowiem zaledwie 2,73 hektara, na jego terenie można zapoznac się z bogactwem gatunków flory (23 gatunki drzew i 16 gatunków krzewów).
Z drzew pojawiają się:
• klon jawor (Acer platanoides),
• lipa drobnolistna (Tilia cordata),
• jesion pensylwański (Fraxinus pennsylvanica), oraz klony, lipy, jesiony.
Z krzewów natomiast:
• śnieguliczka biała (Symphoricarpos albus),
• bez czarny (Sambucus nigra),
• głóg jednoszyjkowy (Cratageus monogyna),
• dereń biały (Cornus alba) i wiele odmian krzewów różanych.
Projekt wprowadzenia rewaloryzacji osiedla zakładający zaplantowanie alejki różnych odmian wiśni (praca dyplomowa E.Czekaj z 2016 roku) nie doczekał się niestety realizacji.
Oprócz bogatych nasadzeń Park Wiśniowy Sad jest doskonale przygotowany pod względem infrakstruktury - place zabaw ze zjeżdżalniami, karuzelami, piaskownicami, ławki, latarnie, siłownia na świeżym powietrzu, linarium, kosze na śmieci.
Nie przetrwała, co prawda, instalacja artystyczna "Żyrafa", gdyż jej wysokość zachęcała dzieci do wspinaczek i stawała się drogą do upadków z około 3 metrów. Nie ma również danych, kiedy dokładnie zniknęła z parku figura osiołka oraz grupa "Macierzyństwo" z postacią matki z dziećmi, tańczącymi w kółku.
W parku zachowały się jedynie instalacje:
• betonowa zdobiona ceramicznymi płytkami w technice mozaiki "Muszla" (czy też "Ślimak") z projektu Magdaleny Pruszyńskiej-Jaroszyńskiej, oraz
• "Syrenka" z 1963 roku wykonana w sztucznym kamieniu. Nawiązanie do warszawskiej Syrenki jest tu oczywiste, gdyż park utworzono z budżetu Społecznego Funduszu Odbudowy Stolicy. Posąg nowohuckiej syrenki wykonano z projektu Magdaleny Pruszyńskiej-Jaroszyńskiej, rzeźbiarki i aktorki "Piwnicy pod Baranami".
Literatura:
• Roman Marcinek, Zbigniew Myczkowski: Park Wiśniowy Sad i Park Żeromskiego. Kraków: Ośrodek Kultury im. Cypriana Kamila Norwida, 2017
• Szlak plenerowych rzeźb i instalacji nowohuckich. Kraków: 2018.
• Monika Kozioł: Rzeźby plenerowe w Nowej Hucie. W: Nowa Huta w kulturze — kultura w Nowej Hucie. Jarosław Klaś
• Wąchała-Skindzier (red.). Kraków: Ośrodek Kultury im. C.K. Norwida, 2019
• Alternatywny przewodnik po Nowej Hucie. Kraków: Ośrodek Kultury im. Cypriana Kamila Norwida, 2017