Obecna trumienka zawierająca doczesne szczątki królowej św. Jadwigi Andegaweńskiej znajduje się po lewej stronie ambitu, pod tzw. Czarnym Krucyfiksem. Jest to jednak już trzecie miejsce pochówku królowej. Jej pierwotnym miejscem była lewa strona ołtarza głównego. Pamiątką po pierwszym pochówku jest napis: 'Hedvigis Ludovici Hungariae et Poloniae regis filia Casimiri magni neptis Vladislai Iagiellonis uxor obiit Anno Domini 1399 A tergo huis marmoris ultimum expectat Diem'. Prochy królowej w roku 1949 przeniesione zostały do pięknego
białego sarkofagu wykonanego przez Antoniego Madeyskiego na wzór renesansowego nagrobka Ilarii del Caretto (wyk. Jacopo della Quercia) i znajdującego się po prawej stronie ambitu na przeciwko Kaplicy Zygmuntowskiej. W 1987 roku jej doczesne szczątki przeniesione zostały pod Czarny Krucyfiks, gdzie spoczywają do dzisiaj. Obecna trumienka wykonana została przez Witolda Korskiego.
Niezwykle ciekawym jest także Czarny Krucyfiks. Napis nad ołtarzem głosi 'Altare unum ex septem privilegiatum'. Na gwoździu u nogi Chrystusa zawieszone jest strzemie z siodła Kary Mustafy - dowódcy sił tureckich z bitwy pod Wiedniem. Strzemię to przysłał król Jan III Sobieski wkrótce po wygranej bitwie. Napisał on: 'Ten którego noga była w tem strzemieniu za łaską Bożą iest zwyciężony'. Sama historia strzemienia jest dosyć ciekawa. W 1803 roku Kapituła Katedralna podarowała strzemię Izabeli Czartoryskiej do jej muzeum pamiątek narodowych. Tym sposobem strzemię znalazło się najpierw w Puławach, potem w Sieniawie, w końcu zaś w Paryżu. W 1876 roku strzemię zostało zwrócone przez Władysława Czartoryskiego Kapitule Katedralnej i ponownie powieszone na gwoździu u nóg Chrystusa.
Literatura:
• Bochnak Adam, Groby królowej Jadwigi i królewicza Kazimierza Jagiellończyka w Katedrze Wawelskiej, w: Studia z Dziejów Wawelu, r. 1968, s. 149-170.
