Dow Ber Meisels (1798-1878) uczony, patriota, zwolennik ścisłej współpracy Żydów i Polaków. Urodził się w Szczekocinach, nauki pobierał u swego ojca - rabina w Kamieńcu Podolskim. Do Krakowa przeprowadził się w roku 1820, tu zakłada rodzinę i swój biznes (jest finansistą). Podczas Powstania Listopadowego angażuje się w finansowanie broni dla walczących. W 1832 zostaje wybrany na naczelnego rabina gminy żydowskiej Krakowa. Czas funkcjonowania Wolnego Miasta Krakowa staje się dla rabina Meiselsa okresem walk o prawa Żydów, popiera powstanie 1846 roku, w czasie Wiosny Ludów bierze udział w posiedzeniu parlamentu austriackiego w Kromieryżu. Anegdotycznie przekazuje się pewną historię, związaną z tym posiedzeniem, mianowicie rabin Meisels zasiadł po lewej stronie sali obrad, motywując to stwierdzeniem: "Juden haben keine Rechte" (Żydzi nie mają żadnych praw). W 1856 rabin Meisels otrzymuje stanowisko naczelnego rabina Warszawy. W przeddzień wybuchu powstania 1863 roku angażuje się w działalność patriotyczną, w imię solidarności z polskim kościołem, którego świątynie zostaną zamknięte zamyka warszawskie synagogi. Za ten akt samowoli oraz oficjalny jako członka Delegacji Miejskiej w czasie pogrzebu pięciu poległych 2 marca 1861 został aresztowany, wtrącony do Cytadeli Warszawskiej, następnie wydalony z Warszawy. Powrót po kilkumiesięcznym przebywaniu w Wiedniu i Krakowie oraz późniejszy pobyt w Warszwie był ściśle kontrolowany przez władze zaborcze. Pogrzeb rabina Meiselsa w 1878 roku w Warszawie na cmentarzu przy ul. Okopowej stał się wielką manifestacją patriotyczną.