Dębniki jako miejscowość po raz pierwszy zostały wspomniane w roku 1254. Do wieku XIX funcjonowały jako niezależna wieś, następnie połączyły się z osadą Rybaki, a początek XX wieku doprowadził do ich włączenia do Krakowa w ramach akcji Wielki Kraków prezeydenta Juliusza Lea. Do pierwszego rozbioru Polski w 1772 Dębniki należeć będą do parafii Kościoła św. Stanisława i Michała Archanioła na Skałce. Rozbiór i przeprowadzenie granicy na Wiśle wymogły zmianę - Dębniki korzystały w trudnych czasach z kościoła św. Bartłomieja na Ludwinowie. W roku 1883 udało się na Dębnikach zbudować niedużą kaplicę (ul. Madalińskiego 1890 projektant Józef Pokutyński) dla potrzeb okolocznych mieszkańców (parafia ludwinowska). W 1910 roku na wniosek prezydenta Juliusza Lea Dębniki otrzymały plac oraz obietnicę współfundacji kościoła parafialnego dla prawobrzeżnego Krakowa. Do zbudowania kościoła i stworzenia przestrzeni parafialnej dojdzie na Dębnikach jednak kilka lat później, bo dopiero w 1918 roku biskup krakowski Adam Sapieha wydzielił jednostkę parafialną, zlecając opiekę nad tym terenem Towarzystwu Salezjańskiemu. W 1920 roku powstaje na skrzyżowaniu ulic Pułaskiego i Konfederackiej drewniana świątynia, a już dziewięć lat później zawiąże się komitet, dążący do powiększenia obiektu. Murowany kościół powstał w latach 1932-1938 według projektu Wacława Krzyżanowskiego. W konsekracji z dnia 9 października sprawowanej przez sufragana krakowskiego Stanisława Rosponda brał udział mieszkający wówczas nieopodal w domu wuja Feliksa Kaczorowskiego (ul. Tyniecka 10) Karol Wojtyła.

  Kościół św. Stanisława Kostki w Krakowie-Dębnikach jest modernistyczną budowlą z zachowanym tradycyjnym planem krzyża łacińskiego, transeptem, prostokątnie zamkniętym prezbiterium oraz kasetonowa kopuła z witrażami. Wystrój wnętrza, czyli witraże, mozaiki, stacje Męki Pańskiej z polichromią, zaprojektowany został przez Tadeusza Furdynę. Ukrzyżowanie wewnątrz kościoła wykonał Jerzy Bandurski, opracowanie kaplicy Matki Bożej jest dziełem Konstancji Cęckiewicz.

  W tym kościele Karol Wojtyła odprawił też w dniu 3 listopada 1946 roku swoją mszę świętą prymicyjną, a 17 sierpnia 2002 r odwiedził świątynię podczas swej pieglrzymki papieskiej.

  W nawie po lewej stronie eksponowane są szczątki sługi bożego Jana Tyranowskiego (zmarł w 1947 r.), piękną tradycją w kościele św. Stanisława Kostki jest również wspomnienie błogosławionego Józefa Kowalskiego, jednego z 108 męczenników za wiarę, wyniesionych na ołtarze przez papieża Jana Pawła II w 1999r. Ksiądz Józef Kowalski, nie zważając na zakaz władz okupacyjnych, prowadził w kościele duszpasterstwo młodzieży, za co wywieziony został do obozu koncentracyjnego w Auschwitz, gdzie zginął.


  Literatura:

 • Michał Jakubczyk, Roman Tekieli Kraków, miasto mojego życia. Przewodnik śladami Jana Pawła II, Katolickie Centrum Kultury, Kraków 2005