Na Zamku Wawelskim znajduje się portret Fryderyka księcia Orańskiego wiązane z warsztatem Gerarda Honthorsta. Wizerunek nie jest niestety sygnowany, ofiarowano go na Wawel wraz z portretem Elżbiety de Bourbon pędzla Petera Paula Rubensa.

  Fryderyk książę Orański urodził się w Delft jako syn Wilhelma I i Luizy de Coligny, wychowywał się na dworze przyrodniego brata po zamordowaniu ojca przez oponentów. Pobierał nauki na Uniwersytecie w Lejdzie, słuchał wykładów zwolenników kalwinizmu. Podróżował po Europie, uzyskał wykształcenie wojskowe, został nominowany na stopień generała, brał udział w bitwie pod Nieupoort. Ożenił się z Amalią von Solmes-Braunfels, z tego związku przyszło na świat 5 dzieci, syn Wilhelm I pojął za żonę Marię Henreittę Stuart córkę króla Anglii Karola I, pozostałe dzieci z małżeństwa Amalii i Fryderyka związały się z dworami pruskimi, niderlandzkimi.

  Po śmierci męża Amalia zorganizowała w Hadze gabinet chwały zmarłego, zamawiając u Jacoba Joardensa płótno tematyczne "Tryumf księcia Oranii". Sekretarz Fryderyka Conastantijn Huygens zwrócił się do warsztatu Gerarda Honthorsta z prośbą o wizerunek władcy wraz z małżonką (obraz niesygnowany, potwierdzony jednakowoż korespondencją obu stron). Portret ten trafił do Plein - haskiej rezydencji Hyugensa, inne podobizny Fryderyka tego malarza podziwiać możemy w Huis Oranje-Nassau w Hadze i na zamku Windsor.

  Portret z Wawelu powiela znane z Europy wizerunki Fryderyka Orańskiego, prezentując go jako już niemłodego człowieka o świeżej zarumienionej twarzy, z przyciętą charakterystyczną brodą i wąsami. Na niezwykle bogato dekorowaną zbroję narzucono kołnierz typowy dla epoki, widoczna jest również szarfa Orderu Podwiązki, którą książe otrzymał od Karola I Stuarta w 1627 roku.