Eliezer Aszkanazy (1512-1585) wybitny sefardyjski rabin, talmudysta. W swoim życiu po wielokroć się przeprowadzał, prowadząc gmniny żydowskie w Kairze, Famaguście na Cyprze, Wenecji, Cremonie, Pradze, na Krymie, w Poznaniu, Gnieźnie i Krakowie. Jako znawca Talmudu i halachy współpracował z Józefem Karo podczas tworzenia kodeksów prawnych dla Żydów sefardyjskich. W Krakowie zajął się przede wszyskim działalnością naukową i praktyką lekarską (miał zajmować się osobiście zdrowiem królów Zygmunta I Starego i Zygmunta II Augusta). Prace Eliezera Aszkenazego przyjmowane w czasie sprawowania funcji rabinackich były niezwykle popularne, jednak ich wydźwięk po latach doprowadził do potężnej krytyki - "Josef Lekach" oraz "Maase Adonaj" podważały bowiem prawdziwość cudów Boga w odniesieniu do Narodu Wybranego, autot komentarzy potraktował wszelkie zjawiska nadprzyrodzone jako błędy przy przepisywaniu, kopiowaniu, tłumaczeniach oraz wydaniach kanonu pism.

  Według legendy Aszkanazy w sposób niewytłumaczalny przeniósł się z Kairu do Krakowa w trakcie jednej kolacji sederowej (podczas Paschy). Pochowany na cmentarzu Remuh przy ulicy Szerokiej. Niestety, zniszczenie kirkutu doprowadziły do zagubienia macewy Aszkenazego, jedynym oryginalnym elementem jest zwieńczenie przedstawiające węża Eskulapa, odnalezione w 1925 roku.