Kasyno oficerskie neorenesansowy budynek wzniesiony w latach 1889–1890 pod kierownictwem Karola Knausa, według projektu architekta Tomasza Prylińskiego pierwotnie przy ul. Kolejowej (obecnie Zyblikiewicza). Miało być lokalem dla oficerów garnizonu Twierdzy Kraków (tworzonej od 1850 roku austriackiej Festung Krakau). Koniec dziewiętnastego wieku był w Krakowie czasem dużego ruchu budowlanego, przygotowywano nowe zaplecze dla służb wojskowych w związku z planowaną wyprowadzką ze Wzgórza Wawelskiego. Około 1862 roku zamknięto budowę olbrzymich (prawie 250 metrów długości) koszar wojskowych im. Cesarza Franciszka Józefa na ul. Rajskiej 1 zaprojektowanych przez Feliksa Księżarskiego, w 1877 zakończono i oddano do użytku budynek koszar im. Arcyksięcia Rudolfa przy ul. Warszawskiej.

  Lata kolejne to przygotowanie kolejnych obiektów niezbędnych dla wojska. Pod auspicjami Towarzystwa Wiedzy Wojskowej i Kasyna w Krakowie (Militärwiessentschafliche und Kasinoverein) stworzono projekt wykonania kasyna oficerskiego. Miał być to lokal klubowy z obszernymi salami dla zgromadzeń i prowadzenia spotkań statutowych. Pierwowzorem dla krakowskiego obiektu stały się kluby londyńskie The Travelers Club i The Reform Club, zaprojektowane przez Charlesa Barry’ego. W Krakowie powstaną jeszcze inne gmachy z przeznaczeniem instytucjonalnym, chociażby sala Towarzystwa Lekarskiego Krakowskiego przy ulicy Radziwiłłowskiej, czy budynek Izby Przemysłowo-Handlowej na Długiej.

  Kasyno z salą balowo-teatralną, biblioteką, czytelnią, salą bilardową, obszernymi westybulami oraz pokojami dla pań było budynkiem piętrowym. Oczywiście nie mogło zabraknąć części gastronomicznej, funkcjonował tu bufet, jadalnia, kuchnie. Wystarczyło również przestrzeni na wydzielenie pokojów dla oficerów i ordynansów. Wokół budynku klubowego istniał rozległy ogród (zlikwidowany podczas wyznaczania ulicy Mikołaja Zyblikiewicza). Zmiana wyglądu otoczenia zmusiła zarząd do ingerencji w projekt architekta Prylińskiego i w 1906 roku według zamysłu architekta Maksymiliana Hoffmana dokonano udanej przebudowy. Budynek podniesiono o jedną kondygnację, fasada zyskała interesującą secesyjną oprawę w postaci daszka okapowego. Wnętrze także przearanżowano, wykorzystując dekorację secesyjną (sztukaterie w formie floralnej girlandy z dodatkiem cesarskich laurowych liści). Nad sceną znalazło się eksponowane miejsce na popiersie, początkowo był to biust cesarza Franciszka Józefa, w kolejnych epokach eksponowano tam pomnik: Tadeusza Kościuszki, Józefa Piłsudskiego, Adolfa Hitlera i Włodzimierza Lenina.

  W kategorii rozrywki niewątpliwie na pierwszej pozycji plasuje się niebanalny kabaret „Siedem kotów” założony przez Janinę Ipohorską i Mariana Eile w latach powojennych. Teksty Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego i Tadeusza Boya-Żeleńskiego recytowali i śpiewali Irena Kwiatkowska,Alicja Kamińska, Tadeusz Olsza, Hanka Bielicka, konferansjerem był Jerzy Waldorff oraz sam mistrz Gałczyński. Muzykę do piosenek przygotowała Anda Kitschman.

  Dawne Militärkasino jest miejscem spotkań, rozmów, działań kulturalnych i rozrywkowych środowiska wojskowego Ziemi Krakowskiej.